"Toen mijn kinderen op de basisschool zaten, moest ik elke werkdag stipt om 17.30 uur van kantoor vanwege de BSO. Ik was de eerste die naar huis ging en liet met een groot schuldgevoel mijn hardwerkende collega's (veelal nog zonder kinderen) achter. Ik checkte uiteraard mijn werkmail als mijn meiden in bed lagen. Op een dag in de herfstvakantie waren mijn kinderen bij mijn ouders en eindelijk kon ik zonder op de klok te kijken doorwerken en een langere werkdag maken: I was one of the guys! Rond 17.45 uur merkte ik wat onrust om mij heen. Niet veel later kwam de vraag of ik mijn kinderen niet van de BSO moest ophalen. Vol trots vertelde ik dat ik ook net als iedereen kon doorwerken en niet gebonden was aan een strakke eindtijd. Een zucht van teleurstelling in de kantoortuin. Ik begreep het niet. Wat bleek? Mijn stipte vertrek elke dag was meteen voor iedereen het startsein om ook af te ronden en af te sluiten. Uiterlijk 18.15 uur was het hele kantoor leeg. Nu ik bleef was iedereen van slag. Hoe grappig was dat! Ik was wel in een klap verlost van mijn schuldgevoel en fungeerde in het vervolg met liefde als eindklok voor mijn collega's!"
Bovenstaande post op Linkedin heeft ongelooflijk veel reacties en likes gekregen. Herkenning, verwondering en veel bijval van met name (jong en meer ervaren) vrouwen.
Succesvol kan niet als je 32 uur werkt
Aanwezigheidscultuur op kantoor is nog altijd voelbaar en dus aanwezig. Je hebt lange werkdagen te maken op kantoor. Vóór corona las ik een opmerking van een partner van een Zuid As advocatenkantoor dat je geen succesvolle advocaat kan worden als je slechts 32 uur per week werkt.
Massaal thuiswerken
Toen kwam corona en werkten we massaal thuis en bleek dat het werk door bleef gaan, de opdrachten bleven komen, nieuwe medewerkers starten en op afstand ook geld verdiend werd. De ICT was binnen een paar weken prima geregeld en online vergaderen bleek effectief. Managers hadden te vertrouwen op hun medewerkers en te sturen op output.
Dat is wellicht de grootste wijziging. Leidinggeven op basis van flexibiliteit en vertrouwen in plaats van controle.
Nu we weer terug naar kantoor mogen, is het de vraag hoe we dat samen gaan doen. Wegen de voordelen van thuiswerken op tegen de voordelen van werken op kantoor?
Mijn ervaring is dat weinig bedrijven en instellingen kaders en ideeën over hybride werken hebben gecommuniceerd. Er wordt -in het kader van vrijheid en flexibiliteit- veel overgelaten aan de behoeften van medewerkers zelf. De medewerkers op hun beurt zwemmen in het rond en kijken vooral naar het hybride werkgedrag van de manager en hun collega’s. Voor je het weet zit iedereen weer braaf tussen 8.30 uur en 18.00 uur op kantoor.
Pak die kans: juist nu!
Wat mij betreft een gemiste kans! Juist nu is het tijd om met elkaar te bepalen wat de beste werkvorm is voor de medewerker zelf, het team en de organisatie aan de hand van de missie, kernwaarden en de ervaringen van de afgelopen twee jaar.
Het vervelende onderbuikgevoel dat je niet als eerste huiswaarts wilt gaan na een werkdag waarop je hebt gedaan wat op jouw planning stond is dan voorgoed verleden tijd! Autonomie, flexibiliteit, verantwoordelijkheid, vrijheid en verbinding dat is wat mij betreft de basis van samenwerken, op kantoor, thuis of elders.